Ekologia skóry

Na skórze znajduje się cienka warstewka powierz­chniowa i kolonie drobnoustrojów zwanych saprofitami. Współżyją one ze skórą nie wyrządzając jej żadnej szkody; przeciwnie - stanowią część mechanizmu ob­ronnego przeciwko infekcjom, ponieważ są trudne do usunięcia.
 Propiopibacterium ac-nes, drobnoustrój, który w normalnych warunkach znajduje się na skórze, czasem jednak mnoży się i prze­chodzi w postać patogenną. Błony śluzowe również mają swoją florę saprofityczną; drobnoustroje Candi­da albicans, znajdujące się normalnie w pochwie, w wyniku nadmiernego rozmnożenia mogą spowodo­wać białe upławy. Przyczyną infekcji skóry jest zaburzenie ekologii skórnej. Dochodzi do niego bądź z powodu nadmiernej suchości czy wilgotności, bądź też dlatego, że zaszłe na skórze zmiany wzmogły jej wrażliwość, bądź też wresz­cie - w efekcie osłabienia naturalnej samoobrony or­ganizmu (obniżenie odporności). Otoczenie jest również bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na ekologię skóry: kontakt z nosicielem wirusa czy bakterii może wywołać infekcję. Czynnika­mi zewnętrznymi powodującymi choroby skóry są bak­terie, grzyby, wirusy, pasożyty. Zarazki, które najczęściej spotykamy na skórze, to paciorkowiec i gronkowiec złocisty. Wywołują one ta­kie choroby, jak liszajec i czyraki. Działają na nie an­tybiotyki przeciwbakteryjne. Grzybicami wywoływanymi przez różnorodne grzyby można się zarazić od zwierząt. Grzybice poja­wiające się między palcami nóg, częste u sportowców (athlete's foot) są często wynikiem przepocenia i mace­racji skóry, spowodowanych chodzeniem w butach sportowych. Grzybice leczy się zazwyczaj maściami przeciwgrzybicznymi. Czasem potrzebne są także le­karstwa stosowane ogólnie (antybiotyki przeciwgrzy-biczne). Wirusy wywołują większość dziecięcych chorób za­kaźnych (świnka, różyczka, ospa wietrzna). O ile nie ma powikłań, choroby te leczą się samorzutnie; lecze­nie polega głównie na prewencji, czyli szczepieniach. Wirusy mogą być także przyczyną wielu chorób skór­nych, takich jak opryszczka, półpasiec. Pasożyty (wszy, świerzb) przenoszą się wyłącznie przez kontakt osobisty. Leczy się je środkami owado­bójczymi stosowanymi miejscowo na skórę.Zdarza się jednak, że saprofity przysparzają problemów.
Przybierają wówczas postać patogenną, a niezwykle bujny ich rozrost bywa przyczyną wielu schorzeń.