Ustalenie się trwałej blizny jako pozostałości po ranie zależy od wielu czynników; decyduje o tym wielkość i głębokość rany, trzeba także wziąć pod uwagę miejsce zranienia oraz sposób, w jaki rana się zabliźniła.
Niezależnie od przyczyny pojawienia się blizny proces zabliźnienia nie jest w żadnym razie ukończony w momencie zrośnięcia się skóry; będzie on trwał jeszcze przez wiele miesięcy. Interwencję chirurgiczną można podjąć dopiero pod koniec trzeciego miesiąca gojenia i to albo w przypadku braku poprawy, albo z powodu obrzęku w miejscu blizny.Blizny będące pozostałościami po chorobach skóry często na początku są czerwone. Martwi to chorych, nieświadomych tego, że wszystkie blizny są czerwone, jak również tego, że blizny znajdujące się na powierzchni skóry mają wszelkie szanse na całkowite zniknięcie. Należy poczekać co najmniej sześć miesięcy przed jakąkolwiek interwencją. Blizny po trądziku (patrz str. 210), zwłaszcza na twarzy, ogromnie niepokoją młodych pacjentów. Żądają oni często szybkiej interwencji. Sprawą dermatologa jest skłonić ich do cierpliwości. Z reguły po pół roku stan skóry poprawia się.
• Kiedy blizny wymagają leczenia?
W dwóch wymienionych wyżej przypadkach jedynymi wymagającymi interwencji bliznami są te, które znajdują się w zagłębieniu lub na wypukłości w stosunku do powierzchni skóry otaczającej. Blizny wypukłe nazywane są hipertroficznymi. Bywają często czerwone i świadczą o złym procesie gojenia. Niektóre blizny stają się czerwone, twardnieją i wywołują świąd. Te nieprawidłowe blizny zwane bliznowcami (keloidami) powstają w okolicach szczególnie wrażliwych (klatka piersiowa na wysokości mostka, szczyty ramion, kąt żuchwy). Spotyka się je u ludzi rasy czarnej, a powodem jest nierzadko brak u danego człowieka zdolności do gojenia. Chirurdzy dobrze wiedzą, że identyczna technika zastosowana do analogicznego zabiegu nie pozostawi takiej samej blizny u dwóch różnych pacjentów.